Een zeer geslaagde zomerse zeilweek

Een drink op de zeilweek

Derde keer, goede keer: deze derde zeilweek met mijn dochter was zonovergoten, perfecte wind en meer nog: de trip buitenom van Stellendam naar Roompot is geslaagd!

Vrijdagavond reden we naar de haven om de boot klaar te maken voor te tocht.

Windluw Volkerak

Windarme zaterdag
Zaterdagmorgen tuften we op motor naar de Volkeraksluis omdat de wind uit de slechte hoek kwam, en daarenboven erg zwak.
Na de sluis kon de halfwinder er op en ging het een stukje prima, maar ter hoogte van Middelharnis viel hij kompleet weg en moest alweer de motor op.
In Stellendam koos mijn dochter voor de prachtige Marina. Deze mag zichzelf gerust een vier-sterren haven noemen.
Na een mooie wandeling gingen we een snack eten in een eettentje nabij de vissershaven daar.
Op tijd in bed, want we moesten vroeg op zondag.

De Goereese sluis

De eerste keer op zee met een eigen jachtje
Om 5u45 wekte ik mn dochter. De Goereese sluis lonkt ;-)
Tegen 7u15 konden we de sluis in, iets achter op schema, maar geen nood, ik had reserve gerekend.
Op het slijkgat was ik verbaasd hoeveel stroming er staat, en al lijkt het een wijd water, de boeien geven aan hoe de geul loopt. De stroming houdt daar uiteraard geen rekening mee, en zo werd het echt wel geconcentreerd boeien volgen en opsturen voor de stroming!

Stroming op het Slijkgat

Eens het slijkgat uit kon de halfwinder er op en zeilden we naar de Ooster.  De handheld GPS was zeker nuttig!
Tegen 13u kwam de stormvloedkering in zicht en nam de wind toe. De vaart kwam er in, en de zeegang begon toe te nemen, leuk!
Krek volgens planning liepen we om 15u de Roompot Marina binnen. Tegen dan was de wind al toegenomen tot boven de 25 knopen.
Roompot Marina geeft zichzelf 4 sterren, maar wij vinden dat aardig overdreven eigenlijk...

De zeelandbrug

Schromelijke overschatting van de wind...
's Morgens ging ik de wind meten: 17 knopen. Het boek over de deltawateren gaf de raad rekening te houden met tijzee. Dat deed ik dus: NO-wind met opkomende tij, dat moet zeker golven geven. Een beetje ondertuigd zeilen leek me dan wel relaxter.
Ik koos voor de werkfok en een gereefd grootzeil. Eens buitengevaren gingen de zeilen er op en... ging het niet vooruit. De reef er uit, en het liep al beter.
De Zeelandbrug kwam in zicht en het blijft een mijlpaaltje: de eerste keer de brug onderdoor op eigen kiel ;-)

Nonchalance in de Grevelingensluis
De Grevelingensluis heb ik intussen al ettelijke keren gepasseerd, nooit is daar iets engs gebeurd, maar deze keer zat ik er gelijk mee tussen: de motorboot naast ons had zich vastgelegd aan de sluiswand, en wij aan hem. Naast ons kwam dan nog een ander zeiljachtje liggen. Ik keuvelde wat met de motorboot eigenaar en toen de brug omhoog ging (maar het licht nog op rood) gooide hij plots los en ging er vandoor! Wij hingen nog vast, en de motorboot sleurde dus twee zeiljachten mee naar voor!
Ellen gooide erg snel de neus los, ik het achterste landvast. Ongehoord zeg!

Na dit perikel liepen we Bruinisse Marina binnen, onze favoriet.
Daar haalden we twee lekkere pizza's in de supermarkt.
Eigenlijk was het plan om het Veerse meer binnen te duiken vanuit Roompot, maar de wind stond niet zo heel goed, en de tij al evenmin om dan daags erna naar de Grevelingen op te kruisen.

Mijn favoriete vaarwater:
de grevelingen

Dagje spelevaren?
We planden een speeldagje om wat rond te toeren op de Grevelingen, en eens te oefenen op het ankeren. De wind echter nam al meteen toe tot tegen de 25 knopen, en dat vonden we wat veel om te gaan ankeren.
Toen ik aan de Stampersplaat een hoekje wou afsnijden vaarden we vast. Gelukkig kon ik de Sail-Ya zelf van deze zandplaat los manoeuvreren onder zeil. Wegens besparingen, lazen we later, heeft men besloten de recreatiebetonning te verwijderen...
Na een stukje rakken tot aan de Mosselbank keerden we terug naar onze ligplaats.

Ossehoek

Een eilandje bezoeken
De laatste dag op de Grevelingen wilden we eens overnachten aan een eilandje. De wind was weer aardig van de partij zodat we al zeilend een reef staken. De meeste van de steigers lagen al vol, het leek wel of iedereen plots van het water verdween.
Uiteindelijk belandden we aan de Ossehoek, een eilandje dat op mijn verlanglijstje stond.
We konden aanmeren aan een steiger in de windluwte.
De nacht gaf echter geen rust: we lagen we luit de wind maar de golven bleven de boot heen en weer schudden met snokken en bonken tot gevolg.

De eerste keer ankeren met
het nieuwe Bruce-anker

Weer naar huis...
's Morgens stond er alweer 20 knopen wind. Ik besloot snel te vertrekken want als deze toeneemt, kan het wel eens ruig worden. Alweer de wind overschat want toen we aan de Veermansplaat aankwamen, zakte de wind al in. Aan de Mosselbank stond er misschien nog 10 knopen, en dat leek ons wel leuk ankerweer :D

Overvolle Krammersluizen

Overvolle sluizen
De bruinisse sluis was lekker druk, maar de krammersluizen waren deze keer echt onmogelijk: jachten draaiden rond elkaar heen, de uitkomende jachten werden er zelfs door gehinderd, en de grotere jachten sneden ons doodleuk de pas af. Ik besloot deze draaiing maar te laten passeren en mikte op de tweede, maar ook deze keer duwde een catamaran (een belg dan nog) mij de pas af: "Dank u wel, landgenoot!".
Er kwam een jacht aangevaren aan de steiger waar we net een mislukt aanlegmanoeuvre deden en hij hielp ons aan de steiger. Ik ben nogal slecht in gezichten onthouden want pas later bleek het een havengenoot te zijn. Hij hielp ons meteen de sluis in, bij de volgende draaiing, zodat het de derde keer, goede keer werd.
Het laatste stuk liep letterlijk voor de wind. Het laatste obstakel: Benedensas echter hield ons weer op. Ook daar hebben we een kwartier moeten wachten aan het voetgangersbrugje.
Het leek wel of we echt niet naar huis mochten gaan...

Buitenom van Stellendam naar Roompot

de nieuwe kuiptent

'Mr. Gibbs' aan het roer

gevleugeld bezoek